Eski Çağ Tarihi

Eski çağ tarihi demek çok önce geçmişte yaşamış insanların arkasından bıraktığı maddi ve manevi belgelerin araştırıp incelendiği tarih dalıdır. Tarih ve tarih öncesi dönem olarak ikiye ayrılır. Sümerler, Asurlar, Elamlar, vs. gibi medeniyetler eski çağ tarihine öncülük etmektedir. Tarih için aslında mekân tüm yeryüzü ve tüm kültürlerdir. Böyle diyoruz fakat Afrika, Ege, Anadolu ve levant olarak sınırlı kalmıştır. Bu bölgelerin dışında Çin ve Hindistan çok önemli Eski Çağ evrelerine rastlanmaktadır. Eski çağ tarihi aslında ülkemizde değil Batıda da vardır. Eski çağ araştırma alanlarına eski çağ bilimi denmektedir. Bunlar Epigrafi, Numismatik, arkeoloji, antropoloji ve dilbilimi gelmektedir. Eski çağ tarihçisinin arkeoloji ve epigrafi araştırmalarından farklı kılan eski çağ tarihçisinin kaynak dille olan ilişkisidir. Bu ilişki belirleyici ve yönlendiricidir. Dil bilgisine sahip olmayan eski çağ tarihçisi düşünülemez. Eski çağ tarihi diğer çağ tarihlerinden ayıran belli özellikler vardır. Eski çağ tarihi büyük patlamadan itibaren başlar ve Roma İmparatorluğunun çöküşüyle sona erer. Türkçe kaynaklar arasında eski çağ tarihinin tamamını ele alan bir kaynak bulunmamaktadır. Yabancı kaynaklar ise halen tam anlamıyla Türkçeye çevrilmemiştir. Türkçede Eski Çağ tarihine ait herhangi bir eser ve inceleme merkezi bulunmamaktadır. Bulunan kaynaklar ise binlerce yıl öncesine ait Anadolu’da ki harabelerdir. Maalesef Eski Çağ tarihi ülkemizde halen hak ettiği ilgiyi görememiştir. Eski çağ tarihinde uzmanlaşmak için Fransızca, Almanca ve İngilizce kaynaklarla çalışmalıdır. Kaynak dili olmadan bir tarihçinin uzmanlaşması neredeyse imkânsızdır.